Behalve dat er al 2 weken een dode aap in de electriciteitsdraden voor m´n huis hangt weg te rotten, gaat alles heel goed. Ik ben alweer bijna een maand geleden vertrokken uit Nederland! Ook al gaat alles hier heel traag, de tijd vliegt. Aan de ene kant heb ik hiet idee dat ik nog maar net weg ben, aan de andere kant voelt het alsof ik hier al jaren woon. Alles went snel genoeg. Bijvoorbeeld dat er bijna nooit water uit de kraan komt, dat de stroom continu uitvalt en dagen wegblijft, dat al heteten gefrituurd wordt en dat er altijd mieren in m´n eten en drinken zitten, ofdat er soms een hele mierenfamilie is meegebakken in het brood, dat de mensen op straat altijd een praatje met me willen maken, de kindjes naar me zwaaien, de mannen ´psss pssss´ sissen, tienermeisjes in schooluniform ´s middags ´goodmorning´ naar me roepen en vervolgens giegelend hun weg vervolgen, dat alle andere tienermeisjes met baby´s in hun buik rondlopen, dat... zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan.

Op m´n werk gaat alles zijn gangetje. Ik heb een eigen bureau met computer en ventilator op het gemeentehuis. Daar zit ik interviews voor te bereiden of uit te werken. De rest van de tijd ga ik bij de verschillende kredietverstrekkers langs om afspraken voor interviews te maken en om nieuwe afspraken te maken wanneer men de eerste afspraak is vergeten (...). Zo gaat dat. Ik geloof dat ze hieraltijd aan hetvergaderen zijn, want het standaard antwoord dat ik krijg als ik naar iemand vraag is ´die is er niet, vergadering´. Maar uiteindelijk leg ik de interviews af. En omdat ze hier gek zijn op praten, duurt dat vaak zo´n 2 uur. Dus wanneer ik ´s avonds thuis kom ben ik bekaf van al dat spaans en schenk ik mezelf een glas rum in. Zoals het hoort. Dan klets ik de rest van de avond met m´n familie over dingen als misteries en bijgeloof. Ook daar zijn ze hier gek op.

Verder ben ik vorig weekend een dagje naar een ander dorpje aan de Río San Juan rivier geweest. Daar heb ik me in een klein houten bootje over een zij-riviertje laten peddelen. Zo mooi! En goed voor het jungle gevoel. Ik heb ook al een cowboyhoed aangeschaft, alleeneen paard ontbreekt nog. Ook heb ik ondertussen echte nica-vrienden. Een meisje die ook op het gemeentehuis werkt en haar vriend die op mannen valt, wat voor ons wel zo prettig is. Met hun ben ik gisteren naar een van de plaatselijke disco´s geweest, waar we van 9 tot 12 (!!!) uur ´s nachts gedanst hebben. Vandaag zouden we de natuur in, maar het regende...

Groetjes uit Nicaragua, prachtig land =)